Oorlogsfictie aan de andere kant, zoals het woord zelf zegt is een soort literatuur die niet een ware gebeurtenis beschrijft en de personages bestaan ook niet in de realiteit. Misschien zijn ze geїnspireerd door sommige reële feiten maar we kunnen ze niet letterlijk begrijpen. Voor veel jonge auteurs, die volwassen werden in de oorlog, blijken de oorlogservaringen bepalend te zijn geweest voor hun schrijverschap. Zo zei W.F. Hermans in een interview: ‘Mijn hele jeugd stond in het teken van de oorlogsdreiging”. In de roman Het behouden huis geeft Hermens zijn eigen filosofie qua oorlog en vertoont ook de andere kant van Duitsers wat ook belangrijk is. Niets is alleen wit of zwart en soms is ook een objectieve mening nodig. Andere interessante manier om met de oorlog te omgaan zagen we bij Gerard Reve in zijn roman De avonden waarin hij geen enkele keer de oorlog vermeldt, “maar terecht tekent de schrijver K. Schippers daarbij aan: ‘als ik het boek herlees is die oorlog voor mij op iedere bladzijde aanwezig. Het boek is een monument van het verzwijgen.

---