Enkele dagen geleden heb ik na een lange tijd een ongelooflijk film bekeken.

La vie en rose is een Franse film uit 2007. De film gaat over tragisch leven van de legendarische Franse zangeres Edith Piaf. Ik spreek geen Frans maar ik heb wel gehoord sommige liedjes, bijv. "Padam... Padam...", "Non, je ne regrette rien", "La vie en rose", "Milord", "La foule" enz. Piaf is zonder twijfel een schitterende vertolkster van het Franse levensgevoel van de jaren '30 - '50. En ze blijft bijzonder populair. Eerlijk gezegd wist ik bijna niets over Edith, over haar moeilijk leven en opvoeding, persoonlijke verliezen, de gevechten met drank, drugs en ziekte, liefdesleven, onvoorspelbar karakter... Maar misschien is dat soms beter want de film heeft nog sterkere indruk op me gemaakt. De liederen van Piaf zijn schitterend verbonden met haar eigen ervaringen.

En wat te zeggen over Marion Cotillard? Ze is werkelijk meesterlijk: de stem, het uiterlijk, de tics, de mimiek, het plaatje... alles klopt perfect! Onwaarschijnlijk knap hoe die vrouw zich transformeert.Haar spel is prachtig en inspirerend om naar te kijken. Kortom: onbeschrijfelijk en waanzinnig! Ze heeft voor deze rol een Oscar gewonnen.

Deze film is volgens mij een van de beste die over biografie van iemand gaat. En de rol van Marion Cotillard de beste in heel heel lange tijd.

Maar zelfs als je niet met haar levensverhaal of haar muziek vertrouwt bent, is deze film een absolute aanrader.
Je zal na het bekijken van deze film "Je ne regrette rien" nooit meer op dezelfde manier beluisteren...