Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik. Ik.
Wil.Wil. Wil. Wil. Wil. Wil. Wil.
Verandering. Verandering. Verandering. Verandering. Verandering. Verandering.
Ik wil leven. Ik wil leven. Ik wil leven.
En niet dag per dag overleven.
Dus: Ik wil leven.

Dat is een soort wens voor het Nieuw jaar.

Vandaag ben ik het hele dag Californication aan he kijken (zoals alle dagen als ik vrije tijd heb).Vrij kan ik zeggen dat ik verslaafd ben. Letterlijk!
Dexter was de eerste serie op die ik verslaafd was. Maar het laatste seizoen is vreeeseeelijk. Ik ben ongelooflijk telleurgesteld!

Maar gelukkig heb ik Californication gevonden! Ik ben dol erop. Het is echt een goede show. Tegelijk is het komisch, een beetje dramatisch (natuurlijk in positieve context), interessant, spannend. Maar op een rare manier vind ik deze serie onbeschrijvelijk romantisch!! Echt echt romantisch. Tussen acteur is wonderlijk chemie en dat is groot voordeel.
Deze serie is echt slim. Geniaal zou ik zeggen.

Ik kan niet meer wachten ik moet nog een paar episodes bekijken. Hm, who am I kidding? Ik zal het kijken tot ik in slaap val...

Prettige feestdagen allemaal!!

Het is bijna half tien 's morgens, vrijdag en ik heb colleges. Maar ik ben te ziek om naar de universiteit te gaan. Alweer ben ik verkouden. Na een paar weken, weer. Ik kan het niet geloven. Nu is niet zo koud, het weer is bijna zoals in de lente. Dus ik begrijp helemaal niet hoe is dit mogelijk. Mijn keel doet pijn, hooftd ook en bovendien heb ik herpes op mn lip. Slechter kan het niet. Ik voel me echt loom.
Vorig jaar was ik misschien een keer verkouden. En nu is al de tweede keer. Ik had ook onlangs een maagvirus, dat was heel lastig. Ik weet niet wat het probleem is want ik drink veel thee, eet fruit enz. Waarschijnlijk komt het door mn slechte psychische toestan. Geestelijk ben ik niet zo gezond.
Dat doet me denken ook aan dit bijna afgelopen jaar. Niet zo veel leuke herinneringen. Naast de min of meer mooie zomer alles was vermoeind en hard. Ik wil dit jaar zo snel mogelijk vergeten. Hm, het is beter als ik niet erover nadenk.

Plum Dumpling / Knedle sa sljivama / Knedle met pruim is een heel bijzondere specialiteit. 'k Weet niet waaruit het oorspronkelijk komt (sommige mensen zeggen dat het uit voormalige Tsjechoslowakije komt ), maar Knedle zijn vooral voor Servie, Croatie, Poland... kenmerkend.

Plum Dumpling / Knedle sa sljivama / Knedle met pruim is een heel bijzondere specialiteit. 'k Weet niet waaruit het oorspronkelijk komt (sommige mensen zeggen dat het uit voormalige Tsjechoslowakije komt ), maar Knedle zijn vooral voor Servie, Croatie, Poland... kenmerkend.

Ik heerinner me niet of ik oooit in mijn leven Knedle met pruim heb gegeten, maar ik denk dat eergisteren was de eerste keer. De smaak was toch een beetje bekend, moet ik zeggen. Dus een vriendin vermelde dat ze graag Knedle eet en dat ze weet hoe Knedle te maken, en iedereen is geestdriftig als het over Knedle gaat. Ik was heel benieuwd. We beslisten Knedle te maken. Eigenlijk hielp ik een beetje maar het hele proces is helemaal niet eenvoudig! Integendeel. Het duurde precies 3 uur! Vanaf het moment dat we aardappels in de water hebben gestopt tot het moment toen we begonnen te eten. Heel lang proces en tamelijk ingewikkeld. Maar als je in de gezelschap Knedle maakt dan is het niet zo erg. En als de resultaat krijg je de beste snoep ter wereld! Daarom is het helemaal moeite waard.

Jullie kunnen overal de recept voor deze lekkerste snoep vinden. Maar 'k ben ook zeker dat je moeders of oma's weten hoe Knedle te maken.

Smakkelijk!

Enkele dagen geleden heb ik na een lange tijd een ongelooflijk film bekeken.

La vie en rose is een Franse film uit 2007. De film gaat over tragisch leven van de legendarische Franse zangeres Edith Piaf. Ik spreek geen Frans maar ik heb wel gehoord sommige liedjes, bijv. "Padam... Padam...", "Non, je ne regrette rien", "La vie en rose", "Milord", "La foule" enz. Piaf is zonder twijfel een schitterende vertolkster van het Franse levensgevoel van de jaren '30 - '50. En ze blijft bijzonder populair. Eerlijk gezegd wist ik bijna niets over Edith, over haar moeilijk leven en opvoeding, persoonlijke verliezen, de gevechten met drank, drugs en ziekte, liefdesleven, onvoorspelbar karakter... Maar misschien is dat soms beter want de film heeft nog sterkere indruk op me gemaakt. De liederen van Piaf zijn schitterend verbonden met haar eigen ervaringen.

En wat te zeggen over Marion Cotillard? Ze is werkelijk meesterlijk: de stem, het uiterlijk, de tics, de mimiek, het plaatje... alles klopt perfect! Onwaarschijnlijk knap hoe die vrouw zich transformeert.Haar spel is prachtig en inspirerend om naar te kijken. Kortom: onbeschrijfelijk en waanzinnig! Ze heeft voor deze rol een Oscar gewonnen.

Deze film is volgens mij een van de beste die over biografie van iemand gaat. En de rol van Marion Cotillard de beste in heel heel lange tijd.

Maar zelfs als je niet met haar levensverhaal of haar muziek vertrouwt bent, is deze film een absolute aanrader.
Je zal na het bekijken van deze film "Je ne regrette rien" nooit meer op dezelfde manier beluisteren...