Deze enkele verledene dagen waren waanzinnig. Ik voelde me als ik in de snele band was. Ik werkte, ik ging naar m'n colleges, ik ging uit...
Ik werk als barman in een cafe. Vorige zomer heb ik daar elke dag gewerkt, maar nu werk ik alleen over het weekend. Ik hou niet speciaal deze werk, maar hij is niet zo slecht. Soms kan interessant zijn, soms heel stressvolle.
Gisteren, om de eerste mei ben ik immers naar Ada gegaan, alleen met m'n vriend Ivan. We zatten onder de grote boom en we genoten in de mooie dag. Het weer was goed, niet te warm. Na de bepaalde tijd heeft me m'n vriendin Ana opgebeld, ze was ook op Ada. Dus verplaatsten we bij ze en haar vrienden. Om zeven uur zijn we naar huis vertrokken. Ik weet niet waarom maar ik was moe. Om tien uur ben ik uit gegaan. Het was vervelend en ik ben om een uur weggegaan.
Ik sliep tot acht uur en dan ging ik naar m'n werk. Gelukkig was de dag niet vermoeiend.
En nu heb ik blogje geschreven.
Oh, ik ben uitgeput! Ik moet slapen en rusten. Maar ik heb zoveel dingen te doen.
Ik kan niet op adem komen.
Geen adempauze,,,