понедељак, 22. април 2013.

Ik was iets over Nederlads-Indie aan het lezen en ik heb een interessante trem tegenkomen. Het gaat namelijk over "etische politiek". Ik zal heel kort dat proberen te uitleggen.


De ethische politiek is een soort politieke overtuiging  die in 1901 werd gelanceerd. Nederland ’als Christelijke Mogenheid’ had een taak de inheemse bevolking te ‘verheffen’, op te voeden tot de zelfstandigheid en te beschermen. Het uitgangspunt was de modernisering van  de lokale inwoners van de Indische archipel. Het doeleind zou het zelfbestuur van Indiërs zijn, met andere woorden, de Indiërs zouden in staat zijn hun eigen bestuur in handen te nemen. Aan de ene kant was dit koloniale beleid gebaseerd op ontwikkeling van de inlandse bevolking. Dat rechtvaardigde eigenlijk de koloniale rol. Maar aan de andere kant waren Nederlanders gericht op territoriale expansie. Die zijn heel tegenstrijdige doelstellingen. Daarom was de relatie tussen de Nederlanders en de Indiërs heel ingewikkeld en vol talrijke dubbelzinnigheden. Enerzijds de ontwikkeling van de inheemse maatschappij, en anderzijds uitbreiding van het koloniale gezag. Deze tegenstellingen leidden op het einde tot de mislukking van ‘de ethische politiek’.

понедељак, 15. април 2013.

Vorige twee weken hadden we gastcolleges van literatuur. Ik moet toegeven dat ik ervan veel genoten heb. Ik heb veel geleerd voor zo'n korte tijd.
De film was ook heel goed.

Op de laatste college hadden wij het over Robinsonade. In mijn gekste dromen zou ik niet kunnen vermoeden dat Robinson Crusoe iets te maken heeft met de kolonialisme! Het is eigenlijk een schoolvoorbeel daarvan, zoals de professor het noemde.

Toen ik klein was las ik graag zo'n avonturistische  verhaaltjes. Maar zoals alle andere kinderen had ik geen flauw idee wat er achter stond. Natuurlijk vind ik nog steeds Robinson Crusoe een mooi boek om te lezen, maar het was toch best raar om ook een andere kant van het boek in te zien.

Professor had een aantal voorbeelden gegeven om te bewijzijn hoe zwarten door blanken werden beschouwd. Van sommigen was ik tamelijk geschokt. Ook was boeiend te horen hoe blanken de natuur altijde wilden onderwerpen. Met andere woorden moet alles voor blanken dienen. Ze zijn de meesters!
Al met al, lijkt het dat niets zwart of wit is. Alle verhalen hebben twee kanten. Het maakt niet uit of ze verzonnen zijn of niet.